İnsan Kaderinden Kaçabilir mi?

Vakti zamanında padişahın biri 40 yaşlarına gelmesine rağmen henüz evlenememiş ve çok mutsuzdur.
Bütün ülke halkı ve ülke zenginliği emrinde olmasına rağmen, hiçbir şeyden zevk alamaz hale gelmiştir ve dünyasına küsmüştür.Sarayda emrinde olan herkes ve ülke halkı padişahın bu durumuna çok üzülmekte ama ellerinden bir şey gelmemektedir.

Padişahın evlenebilmesi için ne yapılırsa yapılsın padişah hiç bir kız veya kadında karar kılmaz, beğenmez ve bir türlü evlenemez. Bir gün canı çok sıkılır ve vezirini yanına çağırarak kendisinin atını ve yanında kendisine yetecek kadar da azık hazırlanmasını emreder. Vezir sorar; ‘Padişahım hayrola nereye gideceksiniz, nedir bu hazırlıklar böyle?’

Padişah der ki; ‘bir müddet kendimi dağa taşa vurup yalnız kalmak istiyorum, artik bu duruma katlanamıyorum.’
‘Biraz kendimle baş başa kalmak istiyorum, bir müddet beni aramayın’ der. Vezir’in padişaha itiraz edecek hali yoktur, hemen hazırlıkları yaptırır ve padişahı yolcular.

Padişah artık atı ile baş başadır, nereye gittiğini dahi bilmeden kendisini yollara vurur.
Epey gün dağlarda ormanlarda dolanıp durur. Bu gezintisinin dördüncü gününde dağlarda dolaşırken; Bir manzara ile karşılaşır.

Hemen az ileride çok yaşlı, nur yüzlü bir ihtiyar görür, bu ihtiyar kişi yerde oturmuş ve hayvan derisi üzerine bir şeyler karalamaktadır.Yaşlı adam padişahı görür görmez hemen yazdığı şeyleri saklamaya çalışır.
Yaşlı adamın bu telaşı padişahın dikkatini çeker ve hemen adamın yanına yanaşır.
Padişah at üstünde, adam yerde çömelmiş vaziyette… Padişah seslenir adama.
‘Heyy! sen ne yazıyordun bakayım?’ diye sorar. Fakat yaşlı adam kendinden emin bir tavır ve cesaretle padişahın kim olduğunu bilmeden cevap verir… ‘Sanane be adam!, seni ilgilendirmez.’

Padişah hiddetlenir ve yaşlı adama tekrar seslenir;
‘Ben padişahım, sorduğum soruyu cevapla hemen, ne yazıyordun söyle hemen!’ der.
Yaşlı adam yine takmaz padişahı… ‘Söyleyemem sırdır’ der.
Padişah kılıcını çekip atından iner ve yaşlı adamın tepesinde durur.
‘Son kez soruyorum, eğer beni cevaplamazsan boynunu uçururum!’ der.
Yaşlı adam bakar durum vahim, ‘etme eyleme oğul, ben ne yazdığımı söylersem zaten yaşayamaz ölürüm!’ diye cevaplar.

Padişah üsteler… ‘eğer sen söylemezsen yine öleceksin ver su yazdığın şeyleri bana okuyacağım’ der.
Yaşlı adam bakar çare kalmamıştır.. Padişaha sırrını açıklamaya karar verir, ‘dur oğul anlatayım!’ der.
Padişah ‘bekliyorum hadi çabuk anlat!!’ Diye bağırır.
Yaşlı adam cevap verir… ‘oğul ben kaderleri yazmakla görevlendirilmiştim onları yazıyordum.’
Padişah bu cevaba hem şaşırır hem kızar..
‘Sen benimle dalgamı geçiyorsun bre gafil!’ diye yaşlı adama bağırır.
‘Kaderleri yazmak ne ola ki; bu işle nasıl sen görevlendirilirsin’ diye sitem eder.(br)Yaşlı adam cevaplar… ‘Yemin ederim ki ben bu isle görevlendirilmiştim’ der.
‘Ancak kimin kaderini önceden açıklayacak olursam ardından ölürüm, bu sebeple fazla soru sorma bana!’ diye yalvarır.

Padişah daha da meraklanarak bağırır.. ‘Hadi bakalım o zaman söyle de öğreneyim, ben hala bekarım, kaderimde hangi kadın var, kiminle evleneceğim ben?’ diye sorar adama. Yaşlı adam der ki ; ‘ama bu sırrı açıklarsam yaşayamam…’
Padişah, ‘ben onu bunu bilmem söylemezsen ben kelleni uçuracağım zaten’ der.

Yaşlı adam naçar bir durumdadır… Ve sırrı açıklamaya karar verir.
Padişaha der ki ; ‘dur bakalım senin için bana ne emredilmişti ve ne yazmıştım birlikte bakalım.’
Padişah ‘tamam hadi söyle de bir an önce kaderimin kim olduğunu öğreneyim’ der.
Yaşlı adam önceden yazmış olduğu deri parçalarını karıştırır ve padişaha ait olanı bulur.
Ve okumaya baslar… ‘senin kaderin filan obada çobanlık yapan falan kişinin yeni doğmuş kırk günlük kızıdır’ der..
Padişah daha da gür bir sesle.. ‘Sen deli misin be adam, benim gibi kırk yaşında birinin kaderi nasıl yeni doğmuş bir bebek olabilir?’ der.

Yaşlı adam… ‘Valla bana emredilen ne ise ben onu yazmakla mükellefim, kaderinde ne varsa onu göreceksin’ der.
Padişah iyice zıvanadan çıkar ve ‘ben böyle bir kadere razı gelemem, kırk günlük bir kız benim kaderim olamaz!’ diye bağırır ve ardından ekler.(br)‘Ben şimdi gidip benim kaderim olarak yazılan o kızı ellerimle öldüreyim de gör bakalım kader nasıl engellenirmiş’ der.
Ve padişah atına atladığı gibi tozu dumana katarak yaşlı adamın yanından uzaklaşır. Yaşlı adam ise vermemesi gereken bir sırrı açıkladığı için padişahın ardından yere yığılıp ölür. Padişah kendisine tarif edilen obaya gelir… Yüksek bir tepeden obayı inceler ve sonunda obaya iner.

Tarif edilen adamın çadırının hangisi olduğunu sorar etraftan birine.
Verilen tarife uyan çadırı bulur ve içeri girer, çadırda kimse yoktur.
Aile reisi olan adam çobanlık yapmak için yayladadır, karisi ise dere kenarında çamaşır yıkamaya gitmiştir.
Çadırın içinde bir beşik vardır ve içinde yeni doğmuş bir kız çocuğu uyumaktadır.(br)Padişah; ‘bana kader olarak yazılan kız çocuğu bu olmalı herhalde’ deyip, kaderinden kurtulmak için kızı öldürmeye karar verir.
Kuşağından kamasını çıkardığı gibi uyuyan kızın göğsünden başlayıp, göbeğine kadar olan bölümü keser ve hemen çadırı terk edip gider.

Kızın bağırsakları bile dışarıya çıkmıştır, aradan fazla bir süre geçmeden kızın annesi çadıra döner ve gördüğü manzara karsısında kanı tutulur.Çadırdan fırlayıp yardim ister etraftan.. koşarlar birileri yardımına hemen.
O zamanlar doktor hastane filan olmadığından, kızın bağırsaklarını tekrar karninin içine toplayıp çuvaldız ile eğreti olarak dikerler.Öldürmeyen Allah öldürmemiştir, Kızın kaderine varması için yaşaması gerekmektedir ve kız kurtulur.
Padişahta artik sarayına dönmüştür… Epey zaman geçer padişah artik neredeyse 60 yaslarına varmıştır ve henüz bekardır.
Bir gün dere kenarına inen padişahın, gördüğü manzara karsısında dili tutulmuştur.Aman yarabbi dere kenarında bir kız var, yaşı 18-20 arası.
Padişah kızın güzelliğini görür görmez onunla evlenmeyi düşünür ve kafasına koyar. (Kader olacak ya, Allah güzel göstermiştir gözüne)Padişah kıza yanaşır ve ‘benimle evlenmeni istiyorum, ben padişahım’ der.
Kız boyun eğer padişaha, karşı durması mümkün değildir, ‘nasıl emrederseniz padişahım!’ der.
Padişah kızın, 20 yıla yakin önce elleriyle öldürmeye çalıştığı kız olduğunu bilemez haliyle.Padişah kıza der ki; ‘hemen anneni, babanı bilgilendir seni onlardan isteyeceğim ve karım olacaksın.’Neyse söz uzamadan, kızın ailesinden ister kızı padişah ve evlenmeleri için hazırlıklar yapılır. Bütün ülke bayram yerine dönmüştür, artik padişahları evlenecektir. Düğün dernek kurulur ve sonunda padişah evlenir.Gerdek gecesi gece karanlığında hanımına yanaşır ve ona sarılır
Fakat bir şey padişahın dikkatini çekmiştir… Kızın vücudunda göğsünden göbeğine kadar bazı topluklar ve büzülmeler vardır.
Hemen sorar; ‘nedir senin vücudundaki bu izler?’
Hanımı cevaplar; ‘sorma padişahim.. Ben daha kırk günlük bir bebek iken, zalimin biri çadırımıza girip benim beni bıçakla öldürmeye çalışmış, ama Rabbim öldürmemiş’ der.
Padişah bunu duyar duymaz yatağından fırlayıp, hemen seccadesini serip namaza durur.
Ve namaza başlamadan, su sözleri mırıldanır yaratıcısına…
‘Eyy Rabbim; senin yazmış olduğun kaderden kaçılamayacağını bilemedim, beni affet!’ diye yalvarır.
Ve sabaha kadar kendisini affetmesi için Allah`a secde eder…