Adamın biri,gece geç saatte kafa dinlemek için ıssız bir yerde geziyormuş. Birden 15 yaşlarında sevimli küçük genç bir kızın yolun kenarında olduğunu görmüş. Adamın da aynı yaşlarda iki kızı varmış. Hemen arabayı kızın yanına yanaştırmış; “Gece yarısı böyle ıssız bir yerde ne yapıyorsun Allah aşkına ? “ demiş.

Kız;Kız cevap vermiş, “Uzun hikaye ama. Rica etsem beni aracınızla evime götürür müsünüz? Buraya çok yakın. Bu iyiliğinizi ömür boyu unutmam” diyerek arka koltuğa oturmuş. Kızın üzerinde cicili bicili, hoş bir elbise varmış. Evinin adresini vermiş. Gerçekten de yakınmış ev.

Adam eve vardığında önünde durmuş, “İşte geldik küçük hanım” diyerek arka koltuğa dönmüş ama arkada hiç kimse yokmuş. Gözlerine inanamamış tabi. Hemen arabasından binip evin kapısını çalmış. Çalmış ama hiçbirşey düşündüğü ve gördüğü gibi değilmiş.

Meraklı gözlerle hemen cevabını almak istiyormuş. Karşısında beyaz saçlı, epeyce yorgun görünen yaşlı bir kadın açmış kapıyı. Adam heyecanla, “Bana inanmayacaksınız ama yoldan küçük bir kız aldım.
Bana buranın adresini verdi ama tam geldiğimizde derken biranda…” Yaşlı kadın adamı susturmuş, “Biliyorum, biliyorum” demiş, “Sonra da ortadan kayboldu değil mi?
Bu başımıza ilk defa gelmiyor. Her cumartesi akşamı aynı şey olur… Meğer kız bir gece geç saatte diskodan dönerken trafik kazası geçirmiş ve oracıkta ölmüş.
Şimdi her cumartesi gecesi kazada öldüğü yerden otostop yapıp evine gelmek istiyormuş ama bunu bugüne kadar başaramamış.
Kadın bunları anlatırken adamın gözü piyanonun üzerindeki kızın fotoğrafına ilişmiş.
Evet, kız aynı kızmış ve üzerinde de aynı elbise varmış.
Bu hikayedeki ince ayrıntıyı lütfen biraz düşünün!