Ali yaramazdı. Ama iş yaramazlıkla kalmıyor, komşu­larına zarar da veriyordu. Biraz büyüyünce hırsızlığa da başlamıştı. İşin kötüsü bu yaptıklarına annesi kızmıyor, hatta teşvik ediyordu.Önce bir yumurta çalıp getirdi Ali’nin annesi sevinerek başını okşadı:

— Aferin oğluma, artık çalışıyor, dedi. Bundan cesa­retlenen Ali , ertesi gün bir tavuk getirdi. Annesi yine se­vindi. Derken bir koyun getirdi. Ve büyüdükçe, büyük hırsızlıklar yapmaya, karşı koyanları da öldürmeye baş­ladı. Bir cani, bir katil olup çıktı.

Bir gün saklandığı bodrumda polislerin eline geçti. Karşı koydu, ateş açtı, ama yakalandı. Kollarına kelepçe­yi vurdukları gibi karakola götürdüler. Yazdılar, çizdiler. Sonra hâkim karşısına çıkardılar.Sorgulamada bir sürü suç işlediği anlaşılıp idama mahkûm edildi. Hırsız, uğursuz Ali asılacaktı.

Bir sabah idam sehpasının altına götürdüler onu. Âdetti, idam mahkûmlarına son isteklerinin ne olduğu sorulurdu.
Ali’ye de soruldu:
— Son bir isteğin var mı?..
— Var, dedi Ali . Şu kenarda ağlayıp sızlayan kadın be­nim annemdir. Buraya getirin. Annemi dilinin ucundan öpmek istiyorum. Çocukluğumda onu hep böyle öper­dim. O günleri tekrar yaşamak istiyorum,izin verildi. Hırsız Ali’nin  annesi getirildi.Ağlıyordu. Hem de hüngür hüngür ağlıyor, görevlilere oğlunu şerbet bırakmaları için yalvarıyordu.

Tabii bu mümkün değildi. Ali suçluydu ve suçunun karşılığı idamdı. Cezasını çekecekti. Ali  annesine sokuldu. Onunla kucaklaştı. Çocuklu­ğunda yaptığı gibi şimdi de dilinden öpmek istediğini söyledi.Annesi dilini çıkarıp uzattı. Ali annesinin dilini öyle bir ısırma ısırdı ki yansı kopup ağzında kaldı, yere tükürdü. Annesi cıyak cıyak bağırırken etraftan yetişenler

— Bunu niçin yaptın?., diye sordular Ali ‘ye. Sen ne uğursuz evlatsın! Hiç annenin dili koparılır mı?
Hırsız Ali sakin sakin konuştu:
— Böyle anne olursa koparılır. İdamıma sebep onun bu dilidir. Çocukluğumda yaptığım ufak-tefek hırsızlıkla­rı hoş görüp sözleriyle beni teşvik etmeseydi şu idam sehpası altında bulunmayacaktım.